Ranking hulajnóg elektrycznych 2025 – Najlepsze modele

Dualtron Eagle

Zaczynamy nasz elektryczny wyścig od dwu-silnikowego potwora, który nie ma litości dla konkurencji i jak prawdziwy orzeł wlatuje pierwszy na linię mety! Jeździłem na niej kilka dni i powiem szczerze – to sprzęt, który daje poczucie absolutnej przewagi nad wszystkim, co porusza się obok. Dwa silniki o łącznej mocy 3000 W robią tu robotę – wystarczy lekko musnąć manetkę, a maszyna reaguje natychmiast, bez chwili zawahania. Nie ma znaczenia, czy jesteś na gładkiej ścieżce, czy wjeżdżasz w coś, co bardziej przypomina wiejską drogę po zimie – Eagle ciągnie jak wściekły. Największy game changer? Bateria LG 60 V 24,5 Ah. Producent mówi o 90 km zasięgu – w moich testach przy normalnej, dynamicznej jeździe wyszło trochę mniej, ale i tak to poziom, przy którym przestajesz nerwowo patrzeć na wskaźnik energii. Do tego pełna amortyzacja, która wybiera nierówności tak skutecznie, że kilka razy złapałem się na tym, że jadę szybciej niż planowałem, bo… po prostu było wygodnie. A jeśli boisz się o bezpieczeństwo – tarczówki mechaniczne wspierane ABS-em hamują pewnie, nawet przy prędkościach, przy których większość hulajnóg już dawno straciłaby kontrolę.

No i wygląd – LED-y z przodu i z tyłu robią klimat futurystycznego bolidu, a czerwone światła stopu dają jasny sygnał innym, że właśnie hamujesz. 10-calowe koła trzymają się nawierzchni jak przyklejone, a całość, mimo wagi 29 kg, można w kilka sekund złożyć i wrzucić do bagażnika. To nie jest hulajnoga do „skoczę po bułki” – to sprzęt, który wymaga respektu i daje w zamian czystą, nieprzyzwoitą frajdę z jazdy. Jeśli kiedykolwiek chciałeś poczuć się jak król ścieżki, to Eagle sprawi, że nie będziesz chciał zsiąść.

Techlife X8

Na drugim stopniu podium mamy sprzęt, który jest mi szczególnie bliski – polski Techlife X8 w wersji 3.0. To trochę jak spotkanie starego znajomego, który wrócił z siłowni, wymienił garderobę na lepszą i przy okazji kupił nowy gadżet, którym teraz wszystkich zachwyca. Jeździłem na poprzednich wersjach X7 i X7S, ale tutaj widać, że producent odrobił lekcję. Konstrukcja jest sztywniejsza, waga zoptymalizowana, a aluminiowa rama daje poczucie, że można wjechać w półmetrową dziurę i nic się nie stanie (nie próbujcie w domu… no chyba że musicie). Kolorowy wyświetlacz z NFC to bajer, który robi wrażenie – zamiast kombinować z linką zabezpieczającą, wystarczy przyłożyć brelok i hulajnoga jest zablokowana. Proste, sprytne i naprawdę przydatne w codziennym użyciu. Pod względem jazdy X8 3.0 jest jak dobrze wyregulowany sportowy rower – reaguje natychmiast, ale nigdy nie traci stabilności. Dwa silniki o mocy szczytowej 2000 W rozpędzają ją do 60 km/h i to w tempie, które sprawia, że uśmiech sam wchodzi na twarz. Bateria 52 V, 18 Ah pozwala mi realnie wyciągnąć ok. 50–55 km przy dynamicznej jeździe, co i tak jest świetnym wynikiem. Sprężynowa amortyzacja typu C plus 10-calowe pompowane opony robią robotę – bruk, żwir, leśna ścieżka? Wchodzi gładko. I tak, jest też solidny przedni błotnik, więc nie wracasz do domu z designerskimi brązowymi plamami na kurtce po deszczu.

Bezpieczeństwo? Hydrauliczne tarczówki ZOOM hamują jak trzeba – nawet przy pełnej prędkości czujesz, że masz kontrolę. Do tego safety brake, który odcina silniki przy hamowaniu, co daje dodatkowy spokój na mokrej nawierzchni. A jeśli chodzi o praktyczność – podwójny system składania, składane rączki i waga 29,9 kg sprawiają, że nie czujesz się jak tragarz za każdym razem, gdy musisz wnieść ją po schodach (ale polecam windę…). Dla mnie to idealny miks mocy, wyglądu i użyteczności – polska odpowiedź na zagranicznych gigantów, z tą różnicą, że od razu czujesz, iż ktoś naprawdę przemyślał każdy detal.

Motus Pro 10 Sport

Na trzecim miejscu ląduje jedyny Motus, którego naprawdę lubię – Pro 10 Sport. I mówię to zupełnie serio. Ta marka ma w ofercie sporo modeli, ale większość to raczej miejskie zabawki, które po kilku jazdach zaczynają irytować. Tutaj jest inaczej – Pro 10 Sport to w końcu hulajnoga, która potrafi dowieźć sportowe wrażenia, a nie tylko wyglądać jak „sportowa”. Dwa silniki po 1000 W dają w sumie 2000 W mocy i choć przepisy ograniczają prędkość do 20 km/h, to od pierwszego przekręcenia manetki czujesz, że masz pod nogami sprzęt, który mógłby znacznie więcej. Stacyjka z kluczykiem? Mały detal, a sprawia, że czujesz się trochę jak na motocyklu – plus, nikt jej nie odpali bez Twojej zgody. W praktyce jazda tym sprzętem to czysta przyjemność. Pełne zawieszenie i 10-calowe pompowane koła wciągają kostkę brukową czy nierówności jakby ich w ogóle nie było. Hamulce tarczowe mechaniczne – przód i tył – są na tyle skuteczne, że można bez stresu wykorzystać całą dynamikę silników. Warto tylko pamiętać o ciśnieniu w oponach – testowałem jazdę na zbyt niskim i na zbyt wysokim i w obu przypadkach różnica była kolosalna. Producent zaleca 2,0–3,5 bara i to faktycznie dobry punkt odniesienia. Zasięg? Producent mówi o 65 km – mi przy dynamicznej jeździe wyszło nieco mniej, ale i tak to bardzo dobry wynik. Dwa porty ładowania i opcja szybkiego ładowania ratują sytuację, gdy trzeba naładować hulajnogę w biegu.

Jeśli chodzi o dodatki – jest wszystko, co trzeba. Czytelny wyświetlacz, tempomat na dłuższe trasy, KERS odzyskujący energię przy hamowaniu, światła przód/tył + stop i odblaski, które faktycznie zwiększają widoczność. Do tego szybki mechanizm składania i solidna, aluminiowa konstrukcja, która zniesie obciążenie do 150 kg. Waży 29 kg, więc nie jest to sprzęt, który wniesiesz pod pachą na czwarte piętro, ale biorąc pod uwagę moc i wyposażenie – to rozsądny kompromis. Dla mnie to taki Motus, który udowadnia, że ta marka potrafi zrobić hulajnogę nie tylko ładną, ale i naprawdę dobrą w jeździe.

Ruptor R6 V3 

​

Czwarte miejsce i… polski Raptor? No prawie – Ruptor R6 V3. To hulajnoga, która już na pierwszy rzut oka mówi: „nie jestem tu, żeby się bawić, tylko żeby…”. Agresywna sylwetka, masywna rama, kierunkowskazy LED – wygląda jak mały elektryczny motocykl i wierzcie mi, jeździ tak, że uśmiech zostaje na twarzy jeszcze długo po zatrzymaniu. Dwa bezszczotkowe silniki po 1000 W generują w sumie moment obrotowy 55 Nm, co w praktyce oznacza, że start spod świateł jest rakietowy, a podjazdy pod strome wzniesienia nie robią na niej wrażenia. Podwójna amortyzacja wahaczowa z przodu i z tyłu plus 10-calowe pompowane opony sprawiają, że nawet gdy droga wygląda jak ser szwajcarski, jedziesz pewnie i bez trzaskania zębami. Bateria 48 V, 20 Ah pozwoliła mi w realnych testach przejechać około 65 km na jednym ładowaniu przy mieszanej jeździe – producent mówi o 75 km, ale to raczej w trybie eco i bez podjazdów. Ładowanie trwa 8–10 godzin, więc to sprzęt raczej na całodniowe wypady niż na szybkie „doładowanie w biegu”. W trybie zablokowanym prędkość maksymalna to przepisowe 20 km/h, ale po odblokowaniu… cóż, powiem tylko, że ta hulajnoga przestaje być grzeczna. Aplikacja mobilna to miły bonus – ustalisz tryb startu, włączysz tempomat, sprawdzisz baterię, a nawet zablokujesz hulajnogę zdalnie. Testowałem alarm – działa głośno i skutecznie, a silniki blokują się tak, że pchanie jej na siłę to walka przegrana od startu.

29 kg wagi robi swoje – to nie jest sprzęt, który będziesz codziennie nosić po schodach, ale w zamian dostajesz pancerną konstrukcję, która zniesie sporo. Maksymalny udźwig 150 kg daje spory margines i dla mnie to zawsze plus. IP54 pozwala na jazdę w lekkim deszczu i po mokrym asfalcie, ale to nie jest zaproszenie do przejażdżki w ulewę – testowane, nie polecam. Ruptor R6 V3 to po prostu maszyna, która łączy moc, elektronikę i solidność w jednym. Jeśli chcesz hulajnogi, która będzie wyglądała groźnie, jeździła dynamicznie i dawała poczucie pewności w każdych warunkach – to jest ten kierunek.

Kaabo Mantis 8 Plus 2X800W

Piąte miejsce w naszym rankingu i od razu przyznaję – Kaabo Mantis 8 Plus to jedno z moich największych pozytywnych zaskoczeń testów. Wygląda jak kompaktowy miejski drapieżnik, ale pod tą sylwetką kryje się prawdziwy pazur. Dwa silniki po 800 W każdy dają w sumie 1600 W mocy nominalnej i uwierzcie mi, ta hulajnoga nie boi się podjazdów, które innym modelom odbierają oddech. 30% nachylenia? Wjeżdża bez sapnięcia. Podoba mi się też opcja wyboru – chcesz oszczędzać baterię, odpalasz jeden silnik, chcesz się pobawić – włączasz oba i Mantis natychmiast zamienia się w małą rakietę.Bateria 48 V, 18,2 Ah realnie pozwala przejechać mi ok. 50–55 km przy dynamicznej jeździe, więc te 60 km z katalogu jest w zasięgu w trybie eco. Prędkość maksymalna to katalogowe 50 km/h, ale oczywiście w wersji sklepowej jest blokada na 20 km/h. Zawieszenie wahaczowe przód/tył plus sprężynowe amortyzatory sprawiają, że na kostce brukowej, szutrze czy leśnej ścieżce jedzie się zaskakująco płynnie. Opony 8-calowe dają świetne wyczucie drogi, a półhydrauliczne tarczówki z E-ABS-em zatrzymują sprzęt pewnie i bez histerii nawet przy gwałtownym hamowaniu. Do tego mamy komplet LED-ów, kierunkowskazy i pulsacyjne światło stopu – w nocy wygląda to tak, że po prostu nie da się Ciebie nie zauważyć.

Całość waży 27 kg, więc nie jest to „pod pachę i do autobusu”, ale dzięki składanej ramie wrzucenie Mantisa do bagażnika jest jak najbardziej wykonalne. Udźwig 120 kg to rozsądny zapas, a antypoślizgowy podest i solidny podnóżek dają poczucie, że można się tu naprawdę oprzeć i pewnie sterować maszyną. Mantis 8 Plus to taki sprzęt, który łączy fajny design, konkretne osiągi i rozsądną cenę. Jeśli chcesz hulajnogi, która sprawdzi się i w mieście, i w lekkim terenie, a przy okazji nie zrujnuje portfela – to jest bardzo mocny kandydat.

Xiaomi Electric Scooter 4 Ultra

Na koniec coś, co pewnie nikogo nie zaskoczy — bo Xiaomi Electric Scooter 4 Ultra to jeden z najczęstszych widoków na polskich ścieżkach i chodnikach. I wiecie co? Wcale się temu nie dziwię. Za około 3 tysiące złotych dostajemy maszynę, która jest nie tylko ładna, ale też naprawdę przemyślana od strony technicznej. Minimalistyczny, matowo–czarny design to klasyka Xiaomi — elegancja bez udziwnień, ale z solidną aluminiową ramą, która nie boi się codziennych wyzwań. Wysoka kierownica, szeroki podest, udźwig do 120 kg — w praktyce to hulajnoga, w której czujesz się pewnie od pierwszego kilometra. Silnik? 500 W nominalnie, 940 W w szczycie, i nie ma mowy, żeby się zająknęła na miejskich podjazdach. W trybie S+ wchodzi na 20 km/h w 4 sekundy, a cztery tryby jazdy pozwalają dopasować charakter sprzętu do dnia — od leniwego „pieszo”, po „sport” i pełen ogień w S+. To, co mnie kupiło, to podwójne zawieszenie. Serio, w tej cenie to rzadkość, a tu faktycznie działa: kostka brukowa, nierówne chodniki, szuter — wszystko jedzie się gładko. Do tego 10-calowe opony DuraGel z żelowym wypełnieniem, które potrafią same zaleczyć przebicia do 3,5 mm. Po tygodniu jazdy miałem poczucie, że to sprzęt, który nie tylko dowozi komfort, ale też daje spokój ducha.

Bateria 561,5 Wh robi realne 65–70 km w trybie mieszanym, ładowanie trwa około 6,5 godziny, a przy odpowiednim ciśnieniu w oponach (2,0–3,5 bara) zasięg i stabilność są naprawdę topowe. Hamulce — z przodu mechaniczny bęben, z tyłu E-ABS — działają pewnie i przewidywalnie. Jest też pełny zestaw świateł LED, kierunkowskazy na przycisk i sygnał dźwiękowy. Aplikacja Xiaomi Home to przyjemny dodatek — sprawdzisz baterię, dystans, prędkość, a nawet zaplanujesz trasę z uwzględnieniem zasięgu. Do tego IP55, więc deszcz czy kurz nie robią na niej większego wrażenia. W skrócie? 4 Ultra to taki codzienny pewniak — ani najbardziej drapieżna, ani najbardziej lekka, ale świetnie zbalansowana, jeśli chcesz solidnej hulajnogi miejskiej, która nie zawiedzie w trasie.